Allah’ın sonsuz kudreti, yaratılıştan kaderin işleyişine kadar her şeyde görünür. Aklımızın alamayacağı kadar ince , tahayyül edemeyeceğimiz derecede girift fakat bir o kadarda spesifik bir şekilde bu kudret kendini farkındalık sahibi olan iman etmiş kişilere her an hissettirir.

AHLÂK-I HASENE erleri, hayat-ı tayyibe üzere yaşayanlar arasından çıkarlar. Onların en
büyük gayesi tayyip yani iyi, güzel ve hoş bir hayat yaşamaktır. Zira onlar biliyorlar ki, yüce
yaratıcımız bizi yaşadıklarımız üzerinden ödüllendirmektedir.

Modern çağda bitmek tükenmeyen istekler içinde, senden bir şey yapmanı
istediklerinde “şunları bunları biliyor musun?” diye soranların ve bakanların beklentileri ile
isteklerinin ne olduğunu kendilerinin bile bilmediği bir ortamdayız.

AHLÂK-I HASENE erleri, kıvamında bir hayat sürmeyi esas alanlar arasından çıkarlar. Bu, denge demektir. Olgunluk yani kemâlat üzerinden teraziyi tutmak anlamına gelir.

Zaten en en büyük doluluk da en derin boşluğun kabulünden doğar. Boşluk bizim düşmanımız değil, bizlerle konuşan bir bilgedir. Onu dinle, doldurmaya çalışma. 

Öfkeni gözlerinden okudum. Şiddetin, fırlattığın nefret okları ile her yöne sirayet edip adeta ortalığı ateşe veriyordu. Ne kadar da haklıydın değil mi? Doğru ya; mazeretin var, muhatabın bir “öteki” idi. 

Rahmetli, nur içinde yatsın, bir kanaryam vardı. Ney üflemeye başlayınca o da öterek bana eşlik ederdi. Hatta hakikaten dinlerdi. İlk başta “Yok artık” dedim; sonra baktım, kerata bayağı dinliyor, es verince ötüyordu. Yani şu avuç içi kadar narin bir canlı kadar olamayacak mıyız? Şundan bir şey öğrenemeden göçüp gidecek miyiz?

Aklın ve kalbin ortak süzgecini kullanırlar. İltimas geçmezler. Bu kurala uymadıklarında analiz yapamayacaklarını bildiklerinden görevden kaçmazlar. Ama obsesyona da dönüştürmezler.

Peki, inandığımız Allah’ın sınırları hakkında ne kadar fikrimiz var? Mutlak olmadığı için kudretimizin yettiği kadarını sınırlıyor, sanki kendimiz yaratmışız gibi davranıyoruz.

AHLÂK-I HASENE erleri, daima hamd edilecek eylemlerin faili olanların arasından çıkarlar. Kendilerine
verilmiş olan ömür sermayesini nasıl harcayacakları hususunda yüksek bir şuura ulaşan bu kişiler bu
titizliklerini hiç elden bırakmazlar.